Obidos&Mafra, czyli wycieczka z "pieprzoną pełnią" w tle =)

Wczoraj, czyli12 grudnia wybraliśmy się na wycieczkę do dwóch malowniczych miasteczek połozonych około 50 kilometrów od Lizbony. Na początek kilka fundamentalnych zasad:

1. Nigdy nie wierz Portugalczykowi, kiedy mówi, że pojedziemy o 9 rano, bo i tak najwcześniej wyjedziecie o 12.

2. Miej świadomość, że niektórzy Portugalczycy umieją język polski.

3. Nigdy nie ufaj portugalskim kierowcom - podczas podrózy miej oczy i uszy otwarte.
Skład ekipy:
JA
BASIA
GOSIA

FILIPE

BERNARD

Cel wycieczki: OBIDOS i MAFRA

Kilka informacji turystycznych:

Obidos to maleńkie, otoczone wysokimi murami średniowieczne miasteczko, które swymi brukowanymi ulicami i pobielanymi domami z koniecznie czerwoną dachówką robi fantastyczne, bajkowe wrażenie. Tę szczególną atmosferę tworzą dodatkowo kręte schody prowadzące na mury obronne, skąd roztacza się efektowny widok na okoliczne wioski, wiatraki i winnice.Główną atrakcją miasteczka jest Castelo dos Dinis (zamek króla Dinisa), który przekształcono w luksusowy hotel typu pousada (ok. 700zł za dobę). Budowla wyróżnia się na tle innych portugalskich warowni wyjątkowo spójną sylwetką oraz okrągłymi masywnymi wieżyczkami. Miasteczko cieszy się dużą popularnością wśród turystów, w związku z czym otacza je gęsta zabudowa. Jego starszą część można jednak obejść wąską ścieżką, która biegnie wzdłuż okalających je murów. Jest to droga zdecydowanie dla odważnych ( czyli nie dla Magdy, która ma lęk wysokości i zwątpliła po 5 minutach), nie ma bowiem żadnych zabezpieczeń i przy odrobinie nieuwagi można zaliczyć lądowanie z wysokości miejscami dochodzącej do 10 metrów. Widok budzi podziw i nieodparte skojarzenia z Wielkim Chińskim Murem. Ponoć jeszcze w XVw. tam, gdzie teraz rozciągają się winnice i gaje oliwne, szumiało morze. Sięgało ono podnóży pasma górskiego, na którym stoi Obidos, a łodzie rybackie cumowano poniżej murów miasta.

Zamek w Obidos - coś wspaniałego! (zdjęcie autorstwa Basi)

Mur otaczający miasteczka (zdjęcie autorstwa Basi)

Zwątpienie na szlaku. (zdjęcie autorstwa Basi)

Te małe punkciki spacerujące po murze to Filipe, Basia i Gosia. Ja podziwiałam ich z daleka siedząc w przyjemnej kafejce i kosztując lokalnych specjałów.

Pogoda dopisała, cieszyliśmy się cudnym słońcem.

Gosia i ja podziwiamy roślinność w Obidos.(zdjęcie autorstwa Basi)

Tak wygląda grudzień w Portugalii - żyć nie umierać!

Było co podziwiać - urokliwe drzewa kusiły zielenią.

A agresywne agawy egzotyką

Widok dojrzewających cytrusów zawsze będzie robił na mnie wrażenie

Podobnie jak smak mandarynek, które dostaje się w prezencie za buziaka od nieznajomego ;) (zdjęcie autorstwa Basi)

Błękit w połączeniu z bielą zawsze kojarzy mi się z Grecją - w Obidos dużo było greckich klimatów

Na przykład powyzej

Miasteczko udekorowane było świątecznie, wszędzie Mikołaje, choinki, szopki. Tutaj Basia w towarzystwie żołnierza.(zdjęcie autorstwa Basi)

Wspomniana szopka, w wymiarach rzeczywistych.

Ze specjalną dedykacją dla Justyny :) Stara pamiętasz wołka i osiołka? :)

Bardzo podoba mi się to zdjęcie - oddaje mój sposób patrzenia na ten kraj.(zdjęcie autorstwa Basi)

Specjalnie na naszą cześć mieszkańcy rozłozyli czerwony dywan.

Degustacja tradycyjnego alkoholu z Obidos, czyli wiśniówka podawana w czekoladowych kieliszkach.Pycha!

Taaak, bardzo mi smakowało... (zdjęcie autorstwa Basi)

Basi równiez jak widać na załączonym obrazku ;)

Tradycyjne portugalskie ścierki z kogutami - kto chce taką, jak przyjadę w lutym do Polski?

Zabawny widok 20 małych krasnali

Filipe, Basia i Gosia, czyli niekończące się dyskusje :)

Pod palmą, czyli ja i moje ukochane drzewo

Drugim punktem programu była Mafra. Mieści się tam pałac- klasztor zbudowany w XVIII wieku - najpotężniejszy zabytek portugalskiej architektury sakralnej. Znajdują się tam pełne przepychu apartamenty królewskie, wspaniała biblioteka zdobiona rzeźbami oraz bazylika.

Widok pałacu za dnia. Przed naszym jedzeniem.

I widok wieczorem. Po naszym jedzeniu.

W Mafrze zwiedziliśmy pałac i udaliśmy się w poszukiwaniu restauracji. Była 17. Oczywiście w Portugalii wszelkie lokale gastronomiczne otwierają dopiero o 19. Bo przecież wcześniej się nie je. Około południa serwują lunch i zamykają. Swego rodzaju sjesta, chociaż nie taka jak w Hiszpanii. Zdesperowani, strasznie głodni wylądowaliśmy na portugalskich hamburgerach, gdyż okazało się, że było to jedyne otwarte miejsce poza kawiarniami.

Po "obiedzie" poszliśmy skosztować tradycyjnych ciastek z tego miasta - cóż, dobre, słodkie i trochę smakujące jak zakalec :P

W drodze powrotnej mieliśmy kilka przygód, między innymi prawie zginęliśmy, bo Bernard się zagapił i w ostatnim momencie udało mu się uciec przed nadjezdzajacym z naprzeciwka tirem. Podwyzszona adrenalina towarzyszyła nam już do końca wycieczki.

Żeby tego było mało, Basia zauwazyła, ze towarzyszy nam pełnia księzyca i własnie naszą drogę przebiegł czarny kot. Takze wszelkie kryzysy natury fizycznej i psychicznej zostały wyjasnione.

Tak czy inaczej - wyjazd bardzo udany - mimo wielkiego spóźnienia, grobowej atmosfery i prawie śmierci na drodze - WIELKIE DZIĘKI ZA WYCIECZKĘ! :) Estou contente! Muito obrigada!